Feest zonder feestboek

De officiële reden van het bestaan van mijn blogje, is het feit dat ik zo'n anderhalve maand geleden mijn facebookaccount gewist heb. Nou zijn Mark Z. en zn vriendjes ook niet gek; je kan nog 31 dagen probleemloos inloggen om je account weer te activeren. Dus dit was wel een beetje 'leidt ons niet verzoeking', om het maar even zo te zeggen.

Tot op heden lukt het best prima zo zonder snoetjeboek. Af en toe denk ik iets als; "oh ik heb wat spulletjes over, ff op de weggeefhoek zetten," of "heee, zou die kennis inmiddels al bevallen zijn?" Maar meestal gaat het best goed. Ik zit nu nog wel vrij veel op nieuwssites, maar verder gaat het best oké. De volgende stap is dat ik mijn telefoon niet meer mee ga nemen naar de kerk. Aangezien alles bij ons in de kerk gebeamd wordt (door overigens zeer deskundige mensen), heb je eigenlijk geen bijbel of psalmboek meer nodig en met een app op je telefoon is de bijbel nooit ver weg. Maar vanaf dit weekend neem ik toch weer een 'analoge' bijbel mee naar de kerk. Nu moet ik nog wel ff onthouden ergens op de dag bij te dragen aan de digitale collecte (restantje van de c-crisis). Maar daar verzinnen we wel wat op.

Voor nu ben ik heul blij dat ik van Snoetjeboek af ben, al vergeet ik van de weeromstuit nog wel regelmatig om een blogje uit mn toetsenbord te rammelen.

Als uitsmijter nog ff een compliment van onze dochter afgelopen week. We moesten op tijd naar school, dus voor treuzelen was weinig tijd. Ik had mezelf en Jut aangekleed en ging vast maar ontbijten. Jul blijven adviseren even door te werken, werkt in de regel toch niet. Het zinde de dame maar nauwelijks dat wij dus zonder haar gingen ontbijten. Ineens kon ze wél doorwerken en even later stond ze bovenaan onze (open) trap. "Weet je, jij bent echt een flauwekulmoeder!" En daar kunnen we t weer mee doen.